අම්මේ......

          අම්මේ.......

      දඩාන්... හඩින්දොරට ගහමින් දොර අරවගන්න මන් ට්‍රයි කළා. ඒ වෙනකොටත් අනෝරා වැස්ස. අම්මා විතරයි තනියම ගෙදර හිටියේ. අද මන් නිවාඩුවක් දැම්මේ අම්මත් එක්ක දවල්ට ටවුම පැත්තේ යන්න හිතාගෙන. ඒත් අද අම්මට උන හැදිලා. අපේ අම්මා දැන් කොහොමත් අසනීප තත්ත්වයේ ඉන්නේ. අවුරුදු දෙකකට විතර කලින් ගෙදරට  මීටර් පනහක් විතර එහායින් තිබුණු කඩේට ගියායින් පස්සේ අද වෙනතුරු තනියම කොහෙවත්  ගිහින් නෑ.

           ඉතින් හවස අම්මට බෙහෙත් අරන් දීලා එනකොට අයියා කතා කරලා කිව්වා එයාලයි, ඔෆිස් එකේ අයයි කතරගම යනවා නංගිටත් යන්න ලැස්ති වෙන්න කියලා. ඒ පාර නංගිවත් එක්කරගෙන අනෝරා වැස්සේ මන් පැල්මඩුල්ලට ගියා එයාව අයියගේ වාහනේට නග්ගවන්න. ඊට පස්සේ රෑට කෑම එකකුත් අරගෙන මන් ගෙදර ආවා. එතැනදී තමයි මේ සිද්ධිය සිද්ධ උනේ.

          මන් දොරට ගහන ගමන් අම්මට කතා කළා. ජනේලෙන් බලනකොට මන් දැක්කා අම්මාට සාලේ පුටුව උඩ වාඩිවෙලා ඉන්න ගමන්ම නින්ද ගිහින්. ටී.වී. එකත් දාලා. ජනේලේ වීදුරුවටත් ගැහුවා. ගේ ඇතුලේ හිටපු බලු කුක්කත් බුරනවා. අම්මගේ කන ඇහීම දුර්වලයි. ඉතින් අවධානය ගන්න ක්‍රමයක් ඇත්තෙම නෑ.

අම්මට නින්ද ගිහින් හොඳටම.

        අපේ අම්මා තනියෙම ඉන්න ටිකක් බය කෙනෙක්. ටිකක් නෙමෙයි, තාත්තා ඉන්නද්දී තනියෙම කාමරෙකින් කාමරේකට යන්න බයයි. දැන්නම් ඒ ගතිය ටිකක් අඩුයි. ඉතින් එහෙව් එකේ  අනෝරා වැස්සේ රෑක අම්මව තනියෙන් දාල ගිය එකට මන් මටම සාප කරගන්න ගමන් ආයෙත් කතා කළා.

අල්ලපු ගෙදර අක්කත් ඇවිත් කලබලේ බලන්න.

     මගේ හිතටත් මොකක්ද වගේ.   මහා පවුකාර සිතිවිල්ලකින් මගේ ඇඟ හීතල වෙලා ගියා. ත්‍රීවීල් එකේ ආයුද සෙට් එක ගත්තු මට ගරාජ් එකේ දොර අරින්න තත්පර තිහක්වත් ගියේ නෑ.  

        ගේ අස්සට පැනපු මන් අම්මට කතා කළා. එතකොට තමයි අම්මට ඇහැරුනේ. බෙහෙත්වල සැරටද කොහෙද නින්ද ගිහින් තදටම. මට ඒ වෙලාවේ ඇත්තටම  ඇඩේන්න ගියා. ඒ මොකද කියලා මටවත් හිතාගන්න බෑ. මන් එහෙම්මම එතනින් අයින් උනේ අම්මා මගේ හිත කියවයිදෝ බයෙන්. මොකද අපි අම්මා ගැන වදවෙනවා කියලා හිතුවොත් එයාට තවත් දුක හිතෙන නිසා.

අම්මේ තිසරණ සරණින් ඉක්මනට ඔයා සනීප වෙන්න ඕනි.